Bijzonder kerk met een bijzondere gevel
Naast de kathedraal staat er in Dijon ook de Église Notre Dame. Deze kerk is een prachtig voorbeeld van de Bourgondische Gotiek. Omdat in de dertiende eeuw de ruimte in de stad schaars was is de plattegrond klein is en moesten de bouwers technische hoogstandjes gebruiken. De voorgevel is hoog en heeft twee lagen van bogen. De waterspuwers onder de eerste bogenrij zijn opvallend en de huidige zijn er in de negentiende eeuw geplaatst. Oorspronkelijk zaten er andere maar die vielen er al snel vanaf waarbij één inwoner van Dijon het leven liet waarna werd besloten op de spuwers te verwijderen.
Notre Dame
De voorgevel heeft twee siertorentjes waarvan de rechter een uurwerk bevat met een bijzondere geschiedenis. Het Jacquemart-uurwerk komt oorspronkelijk uit Vlaanderen waar in de veertiende eeuw een opstand werd neergeslagen door Filips de Stoute. Het omvat een mannetje dat elke uur op een klok slaat.
Jacquemart-uurwerk
Het werd direct een hit en de inwoners van Dijon raakten bijzonder gesteld op het uurwerk. In zeventiende eeuw kreeg het eenzame mannetje een vrouwtje waarna in 1715 het gezin werd uitgebreid met een dochter. Aan het einde van de negentiende eeuw kwam daar nog een zoon bij en was het gezin compleet.
De binnenkant van de kerk is al even mooi als de buitenkant. Een deel van de ramen stammen uit de dertiende eeuw en er zijn muurschilderingen uit de vijftiende eeuw. Tot slot is er nog een houten Mariabeeld uit elfde eeuw en dat als één van de oudste van Frankrijk geldt.
Naast de religieuze gebouwen is Dijon natuurlijk bekend van zijn hertogen. Deze adellijke heren waren aan het einde van Middeleeuwen één van de machtigste mannen van West-Europa. Door een uitgekiende politiek van oorlog, huwelijken en verdragen hadden de hertogen van Bourgondië een uitgebreid gebied bij elkaar gescharreld waaronder ook Vlaanderen, Picardië en grote delen van de Nederlanden behoorde. Het gebied was niet alleen groot, het was voor die tijd dichtbevolkt, omvatte een aantal grote handelssteden en daardoor bijzonder rijk.
Rijk en machtig zijn is natuurlijk leuk, maar het maakt je nog geen koning. Om dit toch te worden hebben de hertogen eerst geprobeerd koning van Frankrijk worden. Toen dat niet lukte is een poging gewaagd om een eigen rijk te stichtte tussen het Heilige Roomse Rijk en Frankrijk in. Met enige moeite zou je dit een revival van het Karolingische Middenrijk kunnen noemen. Maar helaas voor Bourgondië is dit ook niet gelukt. Het rijk viel aan het begin van de Renaissance uit elkaar omdat de macht van de koning van Frankrijk langzaam maar zeker groter werd en omdat het rijk uiteindelijk gewoon geen eenheid was.