De geschiedenis van een oude stad
Net als Dijon is Poitiers voor veel Nederlanders meer een stopplek op weg naar de stranden van Les Landes als een eindbestemming. Dat is jammer want deze stad in Poitou-Charentes heeft een bijzonder centrum met prachtige kerken en mooie straatjes en waar de gezellige terrassen worden bevolkt door studenten. Poitiers heeft een interessante geschiedenis en op een steenworp ligt technologische pretpark Futuroscope. Genoeg om je een weekje te vermaken.
De omgeving
De geschiedenis van de hoofdstad van het departement Vienne en de regio Poitou-Charentes begint al voor de Romeinse tijd. De Galliërs bouwden op de heuvel waar de rivieren de Clain en de Boivre bij elkaar komen een nederzetting. Maar de bewoning is wellicht nog veel ouder gezien het hunnebed, of dolmen zoals het in Frankrijk noemt, die zich aan de andere kant van de rivier bevindt. Het is onbekend wanneer deze is gebouwd, maar het is wel duidelijk dat de plek waar Poitiers nu ligt al heel lang populair is om te wonen.
Romeinen
Over de Kelten, of Galliërs zoals de Romeinen hen noemden, weten we niet zo heel veel omdat ze niet het schrift gebruikten. Dat ligt anders bij de Romeinen, die natuurlijk wel schreven. Poitiers komt tijdens de Romeinse tijd tot bloei onder de naam Lemonum. De bevolking groeit hard en de stad krijgt alle voorzieningen die bij een Romeinse stad horen; badhuizen, een aquaduct en een groot forum. In de eerste eeuw wordt bovendien een enorm amfitheater gebouwd dat tot de grootste van Gallië behoort. De arena heeft twee verdiepingen, is 130 meter lang en 110 meter breed en biedt plaats aan zo’n 30.000 mensen die allemaal konden zitten. Dat is dan ook bijna de gehele bevolking van de stad in het westen van Frankrijk.
Helaas is er van deze bloeiperiode nog maar weinig te zien want de Romeinse stad is in de loop van de eeuwen bijna compleet verdwenen. De oorzaak hiervan is dat Poitiers altijd bewoond is gebleven en waar ruimte schaars is, breek je zo nu en dan wat af. Hoewel Poitiers in de middeleeuwen een belangrijke stad blijft daalt het bevolkingsaantal net als andere steden na de val van het Romeinse Rijk. Het amfitheater wordt gestript van de mooiste stenen die worden gebruikt voor andere gebouwen. Net als veel andere Romeinse arena’s wonen er ook mensen in het gebouw zodat er na verloop van tijd een hele wijk binnen de muren onstaat. In 1857 staan de muren van antieke sportpaleis nog fier, maar ook die moeten er aan geloven. De gemeente besluit de hele boel af te breken omdat het een broeinest is van criminaliteit en hoererij, weg ermee! Daar zullen ze nu wel spijt van hebben want het amfitheater zou een enorme trekpleister zijn en veel toeristen naar de stad lokken.
Gelukkig hebben de middeleeuwers ook niet stil gezeten in Poitiers en daar is nog wel heel veel van te bewonderen. Zowel economische als bestuurlijk blijft de stad belangrijk waardoor de stad zich als religieus centrum ontwikkelt. Dat de stad wordt in de twaalfde eeuw een belangrijke pleisterplaats op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Het is in deze tijd dat het belangrijkste monument van de stad wordt gebouwd; de Notre-Dame la Grande. En in tegenstelling tot de Romeinse bouwsels staat deze kerk er nu nog.